Een goede nachtrust is goud waard en we zijn er weer klaar voor. Vandaag ‘maar’ twee pagodes op het programma, op het traject naar onze volgende etappeplaats Monywa. De stad ligt op de weg naar Bagan, het ultieme doel van onze reis door Myanmar.

De eerste pagode, de Kyaung Hmuda Paya is een schitterende gouden koepel in de vorm van een vrouwenborst. Volgens een legende kon de doodzieke vrouw van een koning niet meer spreken. Ze liet verstaan dat zij Boeddha nog wou eren met de bouw van een pagode. Toen de koning vroeg hoe die er moest uit zien, wees ze op haar rechterborst. En zo geschiedde. Ook hier wordt flink gebeden en geofferd. Zelfs de marktkraamsters in de gangen rondom de gebedsruimte mediteren of reciteren uit een of ander gebedenboek.

In de omgeving van Monywa bezoeken we de Thanboddhay Paya. Voor het pagodeterrein staan twee witte reuzenolifanten. Het eerste gebouw op onze weg is een ziekenhuis in koloniale stijl, geschonken door een Britse koloniale familie. De milde schenkers staan afgebeeld op de gevel. Maar de tempel zelf breekt alle records. Overal, binnen en buiten, staan grote en kleine Boeddha’s gebeeldhouwd. Naar verluid zouden het er meer dan 5 miljoen zijn. Het dak bestaat uit honderden gouden stoepa’s schitterend in de zon. En dat is onze laatste pagode voor vandaag.

Om tijd uit te sparen kopen we ‘s middags allerlei gerechtjes aan voedselkraampjes, best lekker en blijkbaar geschikt voor consumptie, want niemand wordt ziek.

Even verder ligt Bodhi Tataung, een heuvel met reuzenboeddha’s, een rechtopstaande (130 meter!), een zittende en een liggende, en er wordt nog een nieuwe reus afgewerkt. Dit is er echt over. Aan de voet van de heuvel ligt een tuin met honderden identieke Boeddha’s, zittend onder een parasol. Ieder beeld heeft ook een boom gekregen. We vragen ons af wie dergelijke creaties verzint.

We hebben nog tijd zat en springen binnen in een lakatelier. Hier worden meubelen, koppen, borden, vazen, ... geproduceerd die alle bekleed worden met een harde laklaag. In de zwarte laklaag worden figuren gekrast die dan in andere kleuren worden ingevuld. Mooi, maar peperduur. De prijzen zijn hier in dollar aangegeven en niet in Kyat. Een interessant bezoek, maar niemand koopt iets.

Na een uitgebreide bierstop, komen we in Bagan, net op tijd om op het dak van een pagode de zonsondergang te bewonderen. Er zijn nog maar een paar monumenten die kunnen beklommen worden op de tempelsite, en het is heel druk op onze uitkijkpost. Iedereen kijkt ademloos toe hoe de zon achter de pagodes aan de horizon verdwijnt.

Nog wat foto’s op volgende link:https://photos.app.goo.gl/rvZhQiFBs9k1g5g4A